Kaat (46) vliegt goedgezind binnen als een wervelwind. De
eerste vraag is bij haar direct toepasselijk
Sport je graag?
Ja, ik sport graag, maar dat heb ik met de jaren moeten
leren. Ik vind het fijn dat ik met mijn tijd iets concreets doe. Tijdens het
sporten ben ik zowel mentaal als fysiek bezig en dat geeft een goed gevoel.
Maar het is niet altijd gemakkelijk om het in te plannen.
Zondag zou ik weer gaan hardlopen, maar het wou maar niet
lukken met de planning van mijn gezin. Mijn man kwam thuis om 12.45u van zijn
mountainbiketocht en toen wilde hij en de kinderen natuurlijk graag
lunchen. Ik wist als ik niet
onmiddellijk zou vertrekken, dat het er niet meer van zou komen. En dan ben ik
dus nog vertrokken. Mijn dochter heeft me op 7 km van huis afgezet, want ze
moest daar in de buurt zijn en ik ben terug gelopen. Uiteindelijk hebben we om
13.45u pas gegeten, maar dat was geen ramp. Ik moet het dan voorrang geven,
echt kiezen voor de sport, anders gebeurt het gewoon niet. Sport moet gewoon
altijd voorrang krijgen ookal is het beremoeilijk soms. Natuurlijk moet je
gezin meedenken...
Ben je altijd sportief geweest?
Nee, ik heb vroeger nooit echt gesport. Ik was geen lid van
een volleybalteam of zo. Ik zat altijd te lezen en hield van theater. Dictie,
notenleer en piano vulden mijn dagen. Iedereen dacht wel altijd dat ik veel
sportte want ik zat boordevol energie.
Het is voor mij pas veranderd nadat ik kinderen kreeg. Zo
vanaf mijn dertigste ongeveer.
Frank, mijn man, was altijd aan het windsurfen en onze
vakanties stonden in teken daarvan. Toen de kinderen klein waren, wilde ik
absoluut niet meedoen. Ik had daar gewoon geen zin in. Ik denk dat ik niet
graag moe werd misschien? Dat gevoel kende ik gewoon niet. Vakantie stond voor
mij gelijk aan lezen. En dat is nu helemaal gekanteld. Op onze vorige vakantie
zaten we elke dag op de fiets. In plaats van 6 boeken uitlezen op vakantie heb
ik nu moeite met 1 boek. Maar ja, je kan niet alles doen zeker.
Wat maakt het voor jou nu moeilijk om sportief te zijn?
Tijd is niet wat me tegenhoudt. Hoewel ik dat vroeger wel
durfde denken. Als ik nu niet sport, dan is dat omdat ik gewoon totaal geen zin
heb. Pure luiheid.
Voor een hele tijd was mijn excuus niet luiheid, maar pijn.
Een vakantie in 2013 in Frankrijk liep namelijk slecht af. Tijdens een
canyoningtrip struikelde ik in het water en brak mijn enkel. Ik werd door een
helikopter geëvacueerd en vanaf toen begon de miserie. De revalidatie duurde lang
en ik voelde me helemaal geradbraakt.
Mijn lichaam leek het ineens op te geven en ook mentaal had ik het
moeilijk. Naast de enkelklachten ontwikkelde ik ook ernstige rugklachten en
geraakte nog maar amper recht. Ik zat in een fysieke en mentale dip. In 2015 op
mijn verjaardag wilde ik komaf maken met deze klachten en mijn gemoed. Het werd
het jaar van mijn lijf. Het moest en zou opgelost worden.
En hoe voel je je nu?
Ik voel me 10.000 keer beter. Ik verwonder me daar nu nog
altijd over. Ik kon niks en nu ben ik terug actief, meer nog, ik ben fitter dan
ooit. Bij mijn trainingen werd ik letterlijk en figuurlijk bij het handje
vastgehouden. De functionele bewegingen waren allemaal nieuw. Ik kende dat niet
en wist ook echt niet dat dat belangrijk was. Mijn trainer heeft me hier echt
doorgeholpen. Op een bepaald moment heeft de trainer echt mijn hand
vastgehouden toen ik op een blokje moest springen. Mijn lichaam kon dat niet,
wist niet hoe dat te doen. En dat blokje was echt niet hoog hè! Maar na een
paar keer kon ik het en voelde ik me super. Ik vind het fantastisch dat ik
nieuwe dingen leer en bewegingen doe die ik niet kende of kon.
Is je gezin en zijn je vrienden sportief?
Ja ik heb echt steun van hen. Ik heb een loopmaatje en Frank
vindt het ook niet erg om met mij te gaan fietsen ookal is hij beter. We gaan
als gezin ook op sportieve vakanties. Dat maakt op vakantie gaan ook simpeler.
We hoeven niet eindeloos te discussiëren wat we nu weer gaan doen. Gewoon de
route bepalen, de fiets op en vertrekken.
Wat brengt sport bij je teweeg?
Sport helpt om die veerkracht in mijn hoofd te vergroten, om
het positieve stemmetje in me te laten winnen. Ook krijg ik door sporten een
sterker lijf. Dat lichaam van me wordt ouder en dat is niet leuk.
Om een goed voorbeeld te geven. Waar ik lesgeef (Academie
voor muziek, woord en beeld Herentals) staan er blokken van 50 cm x 50 cm x 50
cm met maar één handvat en ze wegen best
wat. Ik kan ze nu gewoon optillen met één hand en op hun plaats zetten. Dat is
best een fijn gevoel.
Wat wil je nog bereiken?
Een vriendin van me heeft beslist dat ze mee wilt doen met de
ten miles in Antwerpen. We gaan met vier vrouwen van de toneelclub haar
vergezellen. Dat is een nieuw loopdoel voor me. Ingeschreven is ingeschreven.
Ik weet nog wat mijn allereerste doel was toen ik in 2015 begon met training:
de 5km halen. Ik durfde in het begin geen doel te stellen, maar nu gaat dat
gemakkelijker. Ik deed al de 12km bij een Urbantrail , volgde 'start to
triatlon' en nu de ten miles.
Heb je nog tips voor de lezers?
Je moet echt kiezen voor sport. Doe het, je gaat het geweldig
vinden.
Gewoon beginnen. De gedachten zitten misschien al lang in je
hoofd: ik wil sportiever worden, ik ga het doen, … Je moet er niet teveel over nadenken en in
actie schieten.
Ik stond letterlijk door mijn rugklachten met mijn rug tegen
de muur. Ik moest wel iets veranderen. Zou ik willen dat ik de klachten niet
had gehad? Nee, want dan had ik niet geweten wat ik nu weet. Nu voel ik me veel
sterker en steviger.
Een van de beste tips die ik ooit kreeg van Max was: doe
alles een beetje. Doe alles met mate. Ga voor de afwisseling.
Reacties
Een reactie posten