Erika Van Tielen ging experimenteren bij collega coach Christoph Strijbos. Haar ervaring lees je hier.
"Een tijd geleden zat er
een mailtje van Christoph Strijbos in mijn virtuele postbus. De man is personal
trainer bij het Functional Training Netwerk en had via mijn blog ontdekt dat ik
mij in de verste verte geen leven zonder sport kan voorstellen. Dat ik
bijvoorbeeld droom van een yogadocentenopleiding en ooit nog eens een marathon
zou willen lopen. Ik had dan ook verwacht dat coach Christoph mij met allerlei
ingewikkelde trainingsschema’s wilde bestoken om die doelen zo snel mogelijk te
bereiken, maar zijn voorstel bleek gelukkig een stuk interessanter te zijn.
Fundamenteler ook. Hij wilde letterlijk met mij terug naar de basis. Nauwkeurig
kijken of ik wel zo functioneel bezig ben. Functioneel in de betekenis van:
welke trainingen of oefeningen doe ik? Spreek ik daarbij de juiste spieren aan?
Helpen bepaalde oefeningen mij bij het lopen of in de yoga? Hebben mijn
inspanningen wel het effect dat ik denk dat ze hebben? Of kan het allemaal een
pak beter en efficiënter?
Zo’n analyse van je
lichaam en de manier waarop je dat lijf van jou gebruikt, is best
confronterend. Zeker als je – zoals ik – denkt dat je ondertussen écht wel
snapt hoe het allemaal moet. Mooi niet
dus. De sessies functioneel trainen die ik ondertussen achter de rug heb, waren
absolute eyeopeners. Niet zomaar een herhaling of bevestiging van wat ik al
wist, maar een aanvulling op die kennis. De kennis over mijn eigen lichaam. Zo
weet ik al veel langer dat mijn rug mijn zwakste punt is, dat mijn heupen en
schouders opener zouden moeten en dat ik maar beter heel lief ben voor mijn
knieën.
Alleen wist ik niet dat
al die mankementjes met elkaar in verbinding staan en had ik er tot op heden
geen toereikende oplossing voor. Wat blijkt nu? Ondanks een massa
poepverstevigende oefeningen zijn mijn bilspieren totaal onderontwikkeld. En
ook mijn buikspieren zijn niet half zo strak als ik ze ingeschat had. Slik. Dat
komt onder meer omdat mijn lenige hamstrings en mijn soepele rug automatisch de
bovenhand nemen tijdens het sporten. Zij torsen het zwaarste werk, omdat ze nu
eenmaal sterker zijn dan rest. Maar daardoor raken ze zelf overbelast én
beletten ze bovendien andere spieren om hard te werken en ook krachtiger te
worden. Volg je nog? Er is op zich dus (meestal) niks mis met de oefeningen die
je in de yoga, fitness of body forming doet, alleen werken ze niet voor
iedereen op de juiste manier. Functional
trainers hebben oog voor die persoonlijke verschillen en zoeken samen met jou
naar oefeningen of varianten op oefeningen die wél het gewenste effect hebben.
Op basis daarvan wordt een trainingsschema opgesteld dat je thuis en/of onder
begeleiding van je trainer verder afwerkt. De bedoeling is dan uiteraard dat je
klachten verdwijnen en dat je sterker, leniger en stabieler wordt. Voor grote
fysieke veranderingen is het bij mij nog net iets te vroeg, maar in het kopke
is het verschil al serieus merkbaar, hoor. Als mijn lijf spontaan de foute
keuzes maakt, detecteer ik die supersonisch en weet ik onmiddellijk waar en hoe
ik moet corrigeren. Functioneel trainen zou een verplichte basis of aanvulling
moeten zijn voor alle sporten en sporters, op alle niveaus. Of je nu een groot
of een klein doel voor ogen
hebt. Veel of weinig
tijd kunt vrijmaken. Een dik of een beperkt budget ter beschikking hebt.’"
Fotocredits: Sander Goossens van Irregular Themes.
Reacties
Een reactie posten